دریغ

ساخت وبلاگ

افسوس بر دهانی که به نفرین و دشنام باز می شود بی شک جهنم از درون شعله های اتش دهان او جان می گیرد ،افسوس بر دلی که به کیته و حسادت راه دارد ،زندکی درداور او، بی شک ناشی از دل خود است ،وای بر ادمی که به مهربانی و مهرافروزی و عشق راه ندارد ،راه حیات او در محدودیت قفسی درداور به تلف شدن است ،وای بر دستانی که به نوازش و بخشش راه ندارتد،کفر با دستان او جان می یابد و او جان خود به دستان خویش بر باد می دهد.

رضا۱/۸

رقص زمین...
ما را در سایت رقص زمین دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : jonunemehr بازدید : 55 تاريخ : جمعه 11 فروردين 1402 ساعت: 18:36