رقص زمین

درختان روییده در پیچ و خم جاده ای که میرساند مرا به آغوش کوهستان و ترانه ی پرندگان و طراوت دلنشین حیات.شاخه های تهی و برگهای سوزنی شکل کاجهای سر سبز در تبادل موسیقی نور، با خورشید درخشان در نیایشهای عاشقانه ،زیبایی را در نگاه جان رقم میزدند.انگار فرشته ای از عالم خیال ایستاده رو به هماغوشی آفتاب و جنگل و کوه و در هماهنگی ساز شاخه ها و بستر کوه و نوازش نور ،در حال نواختن زیباترین تسبیح  عاشقانه است.تسبیحی سرشار از رقص نیاز و ناز ،از شور ساز و نوای آواز ..عاشقی در خواب شاخه ها ،رویای شکفتن جوانه ها را حاری ساخته است گویی سکوت ، برهنگی و تهی گشتن شاخه ها ،اولین گام برای رفتن به عمق اندیشه ی خواب زمستانی ست که زمستان فرصتی برای سفر به اعماق ریشه هاست ..تا در بهار شکوفا گردد شاخه ها و از درون هر,رنجمراقبهشادی ...ادامه مطلب