رقص زمین

هیچ کس نمیداند عشق را وصالی نیست زیرا انچه به وصال می رسد، تمنای جسم است و انتهایی دارد به نام وصال ..اما عشق را پایانی نیست، زیرا مقصد ،قبله ی فلبی است، که همواره رو به ان در نمازی و هم راستا بودن با ان است ،که به رقص می نشاند موج اقیانوس دلت راو این درهم تنیدگی است برای شکفتن و نمایان ساختن وجودی که هستی ...و در هست بودن توست که عشق ،در برون تجلی میابد. ,نمیدانند و چون اینگونه عشق را وصف و بیان نمایی ،مبهوت به تو مینگرند گه این دیوانه چه میگوید ،نمیدانند اما ،که دیوانگی عشق ،اوج عقلانیت است و هدف از عشق شکفتن و برانگیختن انچه پنهان است در هویدایی به تمنای معشوقرضا۵/۲۸ بخوانید, ...ادامه مطلب

آسمان را رقص ستاره ها نور باران کرده ،در کوچه های شهر مهتابی، گام بر میدارم ،با عطر شب و سکوت و نجوای شاخه هایی که خیال تولد دارند،برگهای سبز را.. از عمق خواب شبانه در خیال صبح.سکوت در من جریان میابد،ذهنم تهی میشود دلم گشوده،وجودم سجاده ای گسترده رو به قبله ی شکفته در خواب یک گل سرخ.در میابم انسان طیفی از ارتعاش گسترده از ملکوت و افلاک تا خاک است.هر موجودی غیر از انسان در بازه کوچکتری به جبر و محدودیت است.آگاهی اش محدود به ارتعاش اندکی است .فاقد خلق اندیشه و بیان است.همچون رباتی و ماشین محاسبه گر برنامه ریزی شده که شاید کارهای خارق العاده و محاسبات عظیمی را در کسری از ثانیه انجام بدهد اما هیچگ,قبله,شکفتن ...ادامه مطلب