عالم هر انسانی معلوم به علم و اندیشه اوست و با اندیشیدن ،که ماهیت وجودی اوست،این عالم هم شکل میگیرد و در تغییر و طراوت و تازگی است.پس اکر در اندیشه ای، محدود و محصور گشته ای ،و در توهم پایان یادگیری و اندیشیدن قرار گرفته ای،بی شک دررکود و سکون و تکرار، در تحمل رفتارهای غریزی و مرگ در غرق گشتن و اسار,نوای ...ادامه مطلب