رقص زمین

برگهای خشک هزار رنگ را چاره ای نیست ،جز رقص با باد ،موسیقی رود مینوازد و خورشید پاییزی رنگ شقایق را کنج طاق آسمان به نقاشی ایستاده است.از پیله ی ازدحام شهر رها میشوم وهمراه با موسیقی حیات جاری میشوم در لا به لای شاخه ها تهی .فصلها همچون نت های موسیقی زیبا و دلنشینی هستند که زیر و بم آهنگش تغییر در منظره هاست ..گویی آفرینش سازی ست که خداوند با سر انگشتان رحمانیت اش بر آن مینوازد و هر نفس،نوای زیبا و دلنشینی از آن هستی را هست میشود وموسیقی نیایش بر دریچه ی نگاه به خلق تصاویر متعدد از جلوه های بی نهایت دل بسته و من مانده ام پای گلدسته ای که کشیده قامت نیازش را تا همنشینی ستاره و مهتاب ...در میابم که آفرینش تنها یک موسیقی زیباست و من سازی که در هماهنگی و کوک گشتن با این نوای دلنشین حیات ،به جاو, ...ادامه مطلب

با خواندن آغاز شد و نوای دلنشینی از عمق وجود در موجودیت، موسیقی آگاهی را به نواختن ،نوازش گشت که بخوان.جاری شد در جان اشتیاق و حرکتش به ابدیت رسید در مسیر بی اکراه و اجباری در قبول راه که این ندا از آگاهی میامد و اندیشیدن را اندیشه نمودن میساخت.رود آگاهی از چشمه ی دانایی جوشید و در مسیر بذرهای نهفته ،جنگلی به پا ساخت از برگهای مهربانی و ریشه هایی به عمق حقیقت.از مهربانی میگفت نه به سوختن کوچه ها و,تسلیم,اسلام ...ادامه مطلب

وسعت آفرینش به هر سوی گسترده گشته و من همچون قاصدکی میرقصم با موسیقی باد و در چرخشم با گردش هستی، به مرکز چشمه ی نور.برگها ی روییده در شاخه های درخت زندگی در نواختن نت های حیات به ارتعاش  از مهربانی در گردشند. من سرمست ذکر کلمه هایی که میرساند عطش جام دل مرا پای قطره های نور روییده در اقیانوس کتاب ع, ...ادامه مطلب