زیر درخت

تمام ناآرامی ها بواسطه ی آن است که از انچه که باید باشیم به اینکه هستیم رسیده ایم.از حکومت بر ابزاری که برای عملکرد ما خلق شده است به محکومیت و زیر بار حکومت ابزار بر خود ،رفته ایم.همچون عقربه ی قطب نمایی که چون در راستای قطب نباشد در لرزش و حرکت است تا به همراستایی با قطب در ارامش و طمنینه باشد.چون ایمان بر دل حکومت نماید ،جوانه های آگاهی و هوشیاری روییده میشود .با برانگیخته شدن این پیامبر درون ،میتوان نوای پیامبر برون را شنید و در همراستایی دو پیامبر در راستای وحدانیت قرار گرفت و این راز درخت جاودانگی حیات است .درختی که هست و برگها بر ان میرویند و میریزند و گلهایش به میوه تبدیل میشود و باز میلغزد بر خاک .اما درخت همواره هست.درختی که ریشه های درونش در اعماق نهان است و شاخه های اش در اسمان به کسب نور .تا حیات را منبع باشد.انسان ،همچون درختی است که ریشه های اش در سرشت است و چون در ذات خود، روییدن را اغاز نماید ،شاخه ها و برگهایش در نوازش نور به شکوفایی میرسد و میوه وثمر آن ،حیات آفرینی است و این اغاز فتح و گشایشی جاودان است زیرا به جاودانگی رسیده ایم.جاودانگی و کمالی که در نتیجه ی بیعت و همراستایی جان و دل است با عمل و عمل و جان و دل با حقیقت ... لقـد رضـى اللّه عـن المؤمنـيـن اذ يـبـايـعـونـك تـحـت الشـجـره فـعـلم مـا فـى قـلوبـهـم فـانـزل السـكـيـنـه عـليـهـم و اثبهم فتحا قريبا (18)

رضا1/17