قسط

 قسط به معنای عمل به عدل است، و عدل به معنای قرار نهادن هر چیز در جای خود .هر فردی در جای خود دارای ظرفیت و توانایی معینی است که با دانایی و ادراک او ارتباط دارد.یعنی هر ان قدری که دانا شود میتواند توانا باشد.پس قائم به قسط ،فردی است که مقام و موقعیت هر چیزی را میداند و هر چیزی را در مقعر خود قرار میدهد و به حسب گنجایشش ،میبخشد.ریشه ی تمام نابسامانی ها در جهل ات و جهل است که باعث میشود هر عملی را در جای خود انجام نداده و هر معنایی را به بیان منطبق بر آن در عمل به ظهور نرسانده و بیانی متفاوت از معنایی واحد داشته باشیم.آنکس که قائم بر قسط است نه ،بر خود میپسندد آنچه را که در شان و مقام انسان بودن خود نیست و نه بر دیگری روا میدارد آنچه را بر خلاف راستی و صحت است .احساس و عواطفی که در دست اوست بر او حاکم نیست که بدان واسطه ،حقی راناحق نماید و باطلی را حق جلوه دهد. يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلي‏ أَنْفُسِکُمْ أَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبينَ إِنْ يَکُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقيراً فَاللَّهُ أَوْلي‏ بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوي‏ أَنْ تَعْدِلُوا وَ إِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ کانَ بِما تَعْمَلُونَ خَبيراً135

رضا2/9