تفکر

برای کسانی که اهل اندیشیدن نیست انکار و مخالفت راهی ساده است.همچون نابینایی که ادعا میکند رنگ وجود ندارد.خداوند ،آنچه را که از طریق پیامبران برای فهم و اندیشه ی انسان لازم بود بصورت وحی نزول کرد .یعنی در قلب آنها که مرکز بودن آنهاست ،دانایی را قرار داد تا بدان دانایی برانگیخته شوند و آن ارتعاش والا را مجرایی باشند همچون خورشید برای جویندگان نور. اما ادراک و فهم انسانها از آن خورشید درخشان و جاودان همچنان باقی است .هر فردی توانایی درک و فهم متناسب با ظرفیت و رسالت خود را از آن نور دارند.و این عقل است که میفهمد به اندازه توان و ظرفیت اش .توان و ظرفیتی که متناسب با رسالت اوست.عقل میداند که نمیداند به شناخت ذات راه یابد.عقل است که با فهم نور میتواند مشعل جان را افروزد تا راه خود را طریق و مسیر باشد.انسان خوب است که از گذشته بیاموزد و ناپسند است که در گذشته بماند .یعنی به زبان دیگر از زمان خوب است که یاد بگیریم اما در زمان ماندن یعنی هدر دادن فرصت خلق و مجال زندگی.

رضا3/31