طبیعت

بر روی زمین به آرامی گام برداریم ،کالبدهای اجداد ما ،بذرهای آماده ی رویش ،جایگاه جسم ما ...زمین است.شاخه های درختان را نشکنیم ،درختان فرشته هایی هستند که به زمین و به ما حیات میبخشند ،شاخه های خشک را شکسته و از مهربانی درختان تشکر کنیم.در حد نیاز ازگوشت حیوانات استفاده کنیم ،نه برای جنون و شهوت .اشک طبیعت, را، به خاطر رفتارهای ناپسند خود ،جاری نکنیم . با آزار دادن طبیعت, ،قلب خود را سیاه نکنیم .طبیعت, روح دارد ،مهربانی را میفهمد و ما در خانه و خانواده ی طبیعت, زندگی میکنیم.

رضا 9/5