صبح

هر شب میایی...با ترانه ی ارام باران که نیمه شب با ساز پنجره ..نجوا میکند...با لطافت هوایی که از عطر خیس خاک و جنگل لبریز است...هر شب میایی و میبری قلب مرا تا رویای نگاهت...قلب ،مرکز ادمی است و عشق،مرکز جان و حرکت..و ادمی زنده به رقص حرکت است در شور عاشقی...هر شب میایی تا باور کنم ..اوای لبخند تو ،زیباترین موسیقی افرینش است...من گیسوانت را به ترانه ی دل میبافم و تو دل مرا به عاشقانه ها میزنی پیوند....صبح که چشم میگشایم...مست عطر تن تو....به خلق رویایی در آغازم که ..پرواز من بود در نگاه تو

رضا9/12