سعید وشقی

انسان مرتکب هر فعل و عملی که باشد ،بواسطه ی ان عمل در حال خلق عالم و جهان خویش است .میتوان گفت که از بعدی دیگر ،موضوع عمل و عکس العمل نیست ،بلکه خود عمل است، که با عمل کردن، در حال خلق جهان خاص هر فرد عاملی است.و این عالم در ارتعاش ماده و غیر ماده به اشکال متناسب با هر بعدی است و ما در بعد ماده ان را تحت عنوان ،چون گندم کاشتی ،جو نتوانی درو کرد ،میبینیم .پس انسان بواسطه اعمال و انتخاب خود دارای دو وجه است ،شقی ،یعنی فردی که تطهیرش به قیامت تاخیر میافتد و سعید ،که در همین عالم تطهیر میگردد بواسطه ی توبه و رفع خطا و....هر دو جنبه تطهیر دارد زیرا امور گناه و خطا ،در زمره ی سرشت مخلوقات نیست و خلقت مخلوقات بر اساس خیر است ،پس خطا ،یک عاریه بر انسان است ،که چون از او بستاند و رفع گردد ،انسان خودش است بدون کمی و کاستی.یعنی عمل شر چیزی بر انسان اضافه یا کم نمیکند و فقط او را حامل چیزی مینماید که از او نیست.

رضا11/24