انسان و کوانتوم

امواج نور میبرد خواب را از چشمان من و رویا را مینشاند پای ضربان قلبم تا در این میدانهای در هم لغزیده ،از ذرات نفسهای خیالت جان بگیرم و در نگاه کردن به ذرات نگاه تو در موجی عظیم از من برود همه من و تو باشی در میان تنها.کوانتوم مفهومی است که اگر تلاش نمایی بفهمی و درکش کنی، در واقع نفهمیده و درک اش ننموده ای،برای درک نمودن هر موضوعی باید بتوانیم آنرا بیان کنیم در واقع با بیان هر موضوعی ،میتوانیم ادعا نماییم که آنرا فهمیده ایم.پس کوانتوم به بیان نمیاید زیرا که بیان ،آنرا در قالب معنا و شکلی خاص محدود مینماید و این محدودیت با کوانتوم تفاوت دارد در واقع ابر بی شکلی از ذرات که هر شکلی را میتواند پذیرا باشد و در شکلی خاص نمیگنجد.ادراک کوانتوم همانا ادراک عدم ادراک است.

انسان معنایی است که خالق معناهاست ،نه خاک است نه افلاک و هم خاک است و هم افلاک هر" من" از اوست و در هیچ من بودنی خلاصه نمیشود.طیفی است از تمام آنچه به ظهور میرسد و در پیدایی جاری میگردد و آنچه قابل ظهور نیست و به بیان نمیاد .هر معنایی که در بیانی بگنجد از بی شکلی به شکل و از ناپپیدایی به پیدایی و از نامحدودی به حدود میرسد.انسان در هیچ اندیشه ای خلاصه و محدود نمیشود و هر اندیشه ای را او خالق است .اگر تلاش نمایی در کلمات محدودش نمایی و در قالبها و فرم ها به حدودش برسانی در واقع او را نشناخته ای.انسان دریچه ایست که نامحدود را در ظرف کلمه ها جای میدهد و در بیان نمودن کلمه ها به آنها شکل میدهد اگر چه خویشتنش در آن کلمه و معناها خلاصه و محدود نمیشود.

امواج خیال تو میبرد ذره وار مرا از امکان تا وجود ،به موجودیت که میرسم ،شناور میشوم در آشوب شب گیسوانت ،رقص را سکون نیست و موسیقی را سکوت نیست .من در سکوتم همه موسسیقی نگاه تو و در سکونم همه رقص جان است به شیدایی در شور لبان تو.نه در عقل و نه در جانم که عقل مینشاند مرا در زندان تعقل و فهم و تصمیم و حرکت ،و من در حرکتی از ناخودآگاه به خودآگاهم بی تعقل در سماع و در جنون به شیدایی ام که در هر کوچه و عبور،ماندگاری عطر گیسوان تو را میبویم .سکوتم همه تسبیح لبان توست که تسبیح همانا سیب دادن درخت سیبی است که به آن سبب خلقت یافته و رسالت خلقت من در کلمه بودن است.کلمه همانا ظرفی است که مجرا میشود معنای نامحدود تجلی را به بیان.معنا مینمایم و معنا میابم به بیان نام او ،اویی که من در او من و او در من همه اوست

رضا5/2