آگاهی و ایمان

موجودات همه در تسبیح و همه در ذکرند،به یاد آوردن علم و معلوم ساختن پنهان و انجام رسالت ،جمعی به غریزه در بار دادن و تولید نسل ،به میوه دادن و به محصول رسیدن ،عده ای در انتخاب به جاری کردن کلمه هایی از جنس نور یا در مسیر ذهن محدود به جهل و سیاهی و از دست دادن فرصتها.ایمان در به یاد آوردن کلمه ها و معانی شکل میگیرد و چون ایمان در جان و دل نشست،پنهان ها برای تو آشکار میشود ،لزوم اولیه ی ایمان همانا کسب آگاهی و معرفت است .بی معرفت و بی شناخت و با تقلید و تکرار، هیچگونه ایمانی شکل نمیگیرد که شرط اول ایمان داشتن ،مشاهده و فهم و ادراک و باور است.ایمان به معنای همواره در ذکر بودن است در به یاد آوردن نور و آگاهی که جهل ،ریشه ی تمام فسادها و تباهی و ناپایداری هاست.ایمان خود نور و آگاهی است.

ایمان که در ریشه و جان موجودات جریان یابد،جهل از بین رفته و نور در جان شکل میابد .آنگاه خود جان و اندیشیدن در جهت نورافشانی و روشن کننده ی پنهانهاست.لشکر دشمن این آگاهی همانا سربازان جهل است .جهلی که ریشه تقلید و تکرار است ،اساس بیاندیشه عمل کردن و رفتار نمودن و چون لشکر جهل به قلب مومنی حمله کند ،ایمان همچون بادی رقص تغییر ایجاد مینماید و زیر و رو میکند سکون را ،که سکون در اندیشه ای، ایستادن است و برده ی اندیشه ی خود بودن.اندیشه که با باد به رقص گشت و اندیشیدن جریان یافت .لشکرهای معنا و نور و حیات که در چشم ها نمیاید و در جانها ،جان را جاری میسازد روان میگردد تا بدانید که ما همه از خدا و در خدا و به خداییم .کافی ست از چشم سر به دیده ی دل و از حواس محدود به اندیشیدن نامحدود و از برده ی ابزار بودن به ابزار حقیقت گشتن راه بپیماییم که خدا خود بینایی و دانایی و خالق آگاهی ست

رضا5/28