سرودن

من به رسیدن نمیاندیشم..فاصله ها تنها تصویری در ذهن است..من در آغوش عطر گیسوانت تولد یافتم از ذره ای ازنگاه مهر...در تو به رویشم..در تو به سرودن خیات چنان تهی از خویشم که دریچه را که میگشایم..تاری از گیسوی تو پیداست..من به رسیدن نمیاندیشم..تمام اندیشه ی مرا..تمنای یک حرعه ادراک است تا دریابم به هوشیاری..که در آغوش تو به رقصم و در دستان تو به سرودن موسیقی جان
رضا8/19

+ نوشته شده توسط رضا در جمعه نوزدهم آبان ۱۳۹۶ و ساعت 16:37 |

رقص زمین...